Hoe gaat het in Roemenië?
Een vraag die veel gesteld wordt als we terug zijn van uit Roemenië. Dit keer zijn we met het vliegtuig geweest wat veel minder reistijd kost maar je kan dan niets meenemen. Maar daar rijden de vrachtauto’s voor. Dit voorjaar zijn we gestopt met de Roemenië commissie in Kerkwerve we hadden al veel contact met de HCR en daar gaan we verder mee. Veel doen we samen met Andre Muit uit Bacau.
Onze algemene indruk is dat de economische recessie erger is dan in Nederland. Levensmiddelen zijn bijna net zo duur als bij ons, slaolie is dubbel zo duur, brandstof is bijna ook bijna net zo duur. Wie hout kan stoken voor verwarming doet dit, maar in de steden gaat dat niet die blijven aangewezen op gas.
Veel kleine ziekenhuizen worden gesloten i.v.m de bezuinigingen, de afstand naar een ziekenhuis wordt zodoende soms 1 uur of meer.
Groot probleem voor de regering is de vele arbeidskrachten die naar het buitenland gaan, ongeveer 30% van de beroepsbevolking werk momenteel in het buitenland, wat geen belasting oplevert voor de staatskas. Veel werk gaat met ruilen of zwart.Transport gaat vaak met paard en wagen.
Positief is de aanleg van een grote doorgaande weg dwars door Roemenië. Zodat het verkeer niet meer door de steden en dorpen moet, maar ook daar zit een nadeel aan, de winkeltjes langs de weg hebben straks geen omzet meer.
Ook bij Andre Muit in Bacau wordt de teruggang van de economie gemerkt. Minder sponsor geld uit Nederland en ook de Roemeense overheid loopt achter met hun bijdrage.
Het gezinsadopsieplan loopt goed, er wordt hulp geboden aan gezinnen die vaak door ziekte in de problemen zijn gekomen. Wekelijks worden ze bezocht en gekeken wat er gedaan kan worden.Zorg op maat zoveel als mogelijk en nodig is.
De psychiatrie is altijd weer bijzonder om er te komen veel van de bewoners herkennen ons. In 1995 toen we er voor het eerst kwamen, zaten er velen op de stoep en wiegden er heen en weer op het ritme van de kei harde muziek. Nu krijgen ze therapie.Er wordt van alles gemaakt. Er is een grote groep van de bewoners die met allerlei dingen bezig zijn zoals knutselen met papier, maar ook weven en naaien, gestikte dekens worden er met de hand gemaakt en verkocht. Een andere groep zorgt voor het eten. Anderen doen de was en zorgen voor het schoonhouden van het gebouw.
Een bewoner met een handicap heeft internet zodat we nu nog contact met hem hebben. Voor de groente tuin hebben we zaden besteld die zijn nu met de vrachtauto onderweg naar Bacau.Verder is er nog gebrek aan laken,s dekens en schoenen. Voor de keuken is er gebrek aan een grote schrapmachine en een grote mixer.
Het was goed er te zijn geweest.
Op bezoek bij een familie met 2 jongens beiden met een handicap. De vader is vorig jaar overleden zodat de moeder nu alleen de zorg voor de jongens heeft.
Ze krijgen een kleine bijdrage van de overheid maar die komt te vervallen. De rolstoel is aan vervanging toe maar groter probleem is de treden voor naar de kamer te gaan .De moeder draag haar zoon nu naar buiten om hem in de rolstoel te zetten, dit is zijn verblijf voor de rest van de dag. We hebben haar en de jongens geholpen door een oprijbrug te maken zodat ze met de rolstoel naar binnen en buiten kan rijden.
Zo een kleine indruk van ons bezoek. Wanneer u ons wilt steunen ing 7525531 tnv Stichting H.C.R. te Middelharnis.
Corrie en Johan.