Reisverslag 2008

strong>Roemenie bezoek 2008
Ook dit keer hebben we weer verschillende projecten bezocht bij ons bezoek aan Roemenie. Deze keer zijn Dirk-jan van de Berge ,Cok Burik en Johan Flikweert naar de verschillende plaatsen geweest 0m te kijken wat er nodig is en wat we er kunnen helpen.

We begonnen in Chendu bij Magdi en Attila waar hebben overnacht om de volgende dag weer verder te rijden naar Bacau. Daar hebben we de medicijnen die we gekoeld mee hadden genomen afgegeven bij Andre Muit, die neemt verder kontact op met de man die ze nodig heeft. Dit is een kanker patiënt die deze in Roemenie niet kan krijgen ze zullen toegediend worden in het ziekenhuis van Iasi.



Bij Betani in Bacau kijken we rond bij de “Dolfijn “is de behandeling van autistische kinderen en er massageruimte voor gehandicapte kinderen.
De kinderen worden vaak individueel behandeld en geholpen.
Dan is er het kinderdag verblijf waar verschillende groepen worden behandeld
Een nieuwe bus was al aanwezig de tweede moet aangepast worden voor rolstoel vervoer, beide zijn een geschenk vanuit Nederland.
Bij de “Tulp”de crisis opvang is men met de groep naar de stad.
We bewonderen de nieuwe keuken die er net is geplaatst ook dit is een geschenk uit Nederland.

Aan de andere kant zijn er de meisjes huizen waar wezen worden opgevangen uit de kinderhuizen Alle gebouwen hebben een schilderbeurt gehad.



De Fam Sava is al wezen kijken of we er al waren dus gaan we daar eerst naar toe. Vader en moeder zingen met de kinderen het “Glory, Glory,halleluja klinkt bekent in de oren maar verder blijft de taal een probleem. Maar als we zien hoe fijn dat zingen gaat met een accordeon. We krijgen er verschillende soorten meloen te eten, wat bij een temperatuur van ruim 36 graden heerlijk is.

We gaan er is de kerk in aanbouw kijken de bouw gaat gestaag verder het wachten is nu op de overheid die toestemming en een bijdrage geeft dan kunnen de kozijnen en ramen geplaatst worden. Ook wij kunnen hen een bijdrage geven zodat er verder gebouwd kan worden.
De overheids bijdrage is naar rato van de kerk waartoe de mensen behoren 80 % van de bevolking in bacau is orthodoche,dus die krijgen de grootste bijdrage.

Dan is de psychiatrie aan de beurt voor een bezoek veel van de bewoners komen ons al begroeten. De binnenkomst is even wat stroef maar als we ons eenmaal hebben bekent gemaakt is er geen beperking we mogen overal kijken en steeds weer de vraag wat willen jullie nog meer zien. Wat ons opvalt is dat het er overal schoon is ook de mensen zijn schoon en zitten goed in de kleren.
Ook de douche en wc’s zijn fris en schoon.



In de keuken is men met de maaltijd bezig, witte kool met spek en aardappelen.
Veel van de groente verbouwen ze nu in eigen tuin met daar veel paprika en tomaten uien en kool. Veel ruimte is er nu voor knutsel en handwerken.
Wel zien we dat er nog behoeft is aan een traplift. De bewoners die niet kunnen lopen worden door de anderen de trap op en af gesleept, we zullen kijken wat we hieraan kunnen doen.

In het dorpje Funda Racaciuni delen we de gebreide spullen uit aan de kinderen die we tegen komen,het is al gauw bekend dat we er zijn dus zijn we de spullen vlug van de hand.

De school heeft een opknap beurt gehad vloeren zijn vervangen en ook is er geschildert.We brengen een bezoek aan de directeur van de school en ook daar kunnen we een bijdrage geven voor leer middelen ook nu weer hebben we een tas met pennen en potloden voor de school.



Met handen en voeten overbruggen we de taal barrière. We moeten hier mee eten buiten wordt de zelf gebouwde bbq aangestoken en eten we heerkijk geroosterde kip. De mensen voorzien zelf in een groot deel van hun eten uit de tuin ook kippen en varkens zijn aanwezig zelf slachten is hier ook nog steeds mogelijk.

Bij Andre Muit horen we dat de brandweer zit met een gebrek aan matrieel voor de wateroverlast, we nemen de vraag mee.

Terug in Cendu gaan we kijken hoe het daar gaat met de opvang van mensen met een handicap er is hier volgens ons meer mogelijk. We hebben er overleg met de burgemeester om te kijken hoe dit verder van de grond kunnen krijgen.
We gaan met een gepensioneerd schooljuf naar een winkel om er handwerk spullen te kopen zodat er groepjes mee aan het werk kunnen .Ook hier is onze bijdrage zeer welkom

In Tirgu Mures helpen we bij een gezin waar veel ziekte is en waar men van een kleine uitkering moet rond komen. Ze leven in een boven etage van een flat 2 piep kleine kamertjes voor 4 volwassen personen.

Bij onze vriend Kalman is de aansturing van de rolstoel kapot we kunnen dit niet maken en zullen kijken of in Nederland een onderdeel er voor kunnen krijgen

Dan komt voor ons weer de tijd om terug te gaan naar huis. Dankbaar voor wat we weer konden doen.
Maar ons gebed en hulp blijft nodig.

Johan Flikweert.